Diagon Alley, czyli tajemnice ulicy Pokątnej

Najważniejsze słówka i zwroty

Aby zrozumieć fragment ksiazki, który mówi o ulicy Pokątnej, trzeba najpierw poznać 4 absolutnie kluczowe wyrażenia: brick – cegła (natomiast count bricks to liczyć cegły) wall – ściana archway – brama lub przejście Diagon Alley – ulica Pokątna (słówko Diagon pochodzi od “diagonal”, oznaczające przekątną bądź skos)

 

Analiza tekstu Hagrid, razem z Harrym, wyszli z pełnego ludzi baru, aby stanąć przed dużym murem, który miał się okazać wejściem na ulicę Pokatną:

Hagrid, meanwhile, was counting bricks in the wall above the trash can. “Three up… two across he muttered. “Right, stand back, Harry.” He tapped the wall three times with the point of his umbrella.

Zwróćcie uwagę na czas Past Continuous w wyrażeniu “Hagrid was counting bricks”. Jest on użyty, ponieważ narrator zwraca większą uwagę na trwanie czynności, aniżeli na jej skutek. “Mutter” oznacza “wymamrotać, wyszeptać” i jest to już czynność jednorazowa, zakończona. Stąd Past Simple. Stand back to polskie wyrażenie typu “odsuń się, przesuń się”.

The brick he had touched quivered — it wriggled — in the middle, a small hole appeared — it grew wider and wider — a second later they were facing an archway large enough even for Hagrid, an archway onto a cobbled street that twisted and turned out of sight.

Pierwsze zdanie to jeszcze inny czas, mianowicie Past Perfect. Używamy go wtedy, kiedy jakaś czynność z przeszłości ma bezpośredni wpływ na opisywaną sytuację. Przy narracji w czasie przeszłym, będzie to zatem czas “zaprzeszły”, czyli właśnie Past Perfect. W przypadku narracji w czasie teraźniejszym, byłby to Present Perfect. Cobbled street oznacza wybrukowaną ulicę (wyłożoną kostką brukową).

“Welcome,” said Hagrid, “to Diagon Alley.” He grinned at Harry’s amazement. They stepped through the archway. Harry looked quickly over his shoulder and saw the archway shrink instantly back into solid wall. 

Pamietacie Grincha, który nie lubił świąt? A przede wszystkim jego szeroki uśmiech? 🙂 No właśnie! Stąd już blisko do czasownika grin, oznaczającego “szeroko się uśmiechać”. Po dodaniu “at somebody/something” uzyskujemy zwrot “szeroko usmiechać się do kogoś/na coś”. Kolejne zdanie opisuje zdziwienie Harry’ego, kiedy obrócił się za swoje ramię (over his shoulder). Przejście zniknęło błyskawicznie (instantly) i powróciło do swojej pierwotnej postaci.

Ciekawostki na temat ulicy Pokątnej

3 informacje, które mogą Was zaciekawić:

1. Gdy dawno temu oglądałem świetny dokument opisujący życie J.K.Rowling, przyznała ona, że reżyser filmu poprosił ją swego czasu o swoją wizję otwierania przejścia na Pokątną. Wśród wszystkich materiałów do książki zgubiła ona jednak tę kartkę, a znalazła już po nakręceniu sceny z cegłami.

2. Aby zapełnić półki sklepowe na ulicy Pokątnej, ekipa filmowa musiała zjeździć wszystkie targowiska w Londynie i okolicach, nie mówiąc jednocześnie, dlaczego potrzebują aż tyle mioteł, książek i klatek dla zwierząt 🙂

3. Chociaż bar zwany Dziurawym Kotłem (The Leaky Cauldron) nie mógł być widoczny dla Mugoli (a więc i przejście było dla nich niemożliwe do przekroczenia), przed rozpoczęciem drugiego roku w tamtejszej księgarni znaleźli się rodzice Hermiony. Ktoś wie, jak to się zatem mogło stać? 🙂

Dla celów edukacyjnych w artykule użyto fragmentów książki “Harry Potter and Philosopher’s Stone”.

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *